Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Σάμαλι νηστήσιμο






Υλικά
500 γραμμάρια σιμιγδάλι χοντρό
3 ποτήρια φρεσκοστυμμένος χυμός εσπεριδοειδών (πορτοκάλι, μανταρίνι ή και τα δύο)
μια πρέζα αλάτι
3/4 ποτηριού ζάχαρη
2 κουταλάκια γλυκού φουσκωτά μαγειρική σόδα
κοπανισμένη μαστίχα αν σας αρέσει (δε βάζω)

Για το σιρόπι
1 κιλό ζάχαρη
3 ποτήρια νερό
ξύσμα ενός λεμονιού
χυμός του λεμονιού
οι κούπες του λεμονιού (να βράσουν μαζί με το σιρόπι)
βανίλια (βάζω φυσική, δυο πρέζες)

Βάζω σε λεκανίτσα το σιμιγδάλι, το αλάτι και τη ζάχαρη, προσθέτω λιγο λιγο το χυμό ανακατεύοντας με το χέρι.Λιγο πριν το τελος προσθετω τη σόδα διαλυμένη σε λιγο χυμό πορτοκαλιού η μανταρινιού, και το άρωμα αν θέλω.

Αφήνω το μειγμα για μισή έως μια ώρα, για να 'φουσκώσει' το σιμιγδάλι. Το ριχνω σε λαδωμένο ταψί του φούρνου. Ψήνω σε φούρνο που έχω προθερμάνει στους 180 βαθμούς για 45 με 50 λεπτά, ως να γινει η επιφάνεια χρυσοκάστανη.

20 λεπτά περίπου πριν να βγει το γλυκό ξεκινάω το σιρόπι. Βάζω όλα τα υλικά μαζί (και τις κούπες του λεμονιού, και μια δυο πορτοκαλιού αν θέλω), και βράζω. Αφού πάρει βράση το σιρόπι το αφήνω να βράσει στη φωτιά για άλλα 5 λεπτά. Υπολογίζω και τελειώνω το σιρόπι την ώρα που βγαίνει το γλυκό.

Μόλις βγει το γλυκό το χαράζω σε κομμάτια μέσα στο ταψί, και το περιχύνω με το καυτό σιρόπι. Αφήνω να το πιεί. Αν θέλω γαρνίρω με αμύγδαλα.

* Αν θέλω αντικαθιστώ τα δυο απο τα τρία ποτήρια χυμού με ένα τενεκεδάκι σουρωτή.
* Όταν σιροπιαστεί το γλυκό είναι μαλακό και τρίβεται σχετικά εύκολα, οπότε κόψτε και σερβίρετε σε πιατέλα με προσοχή. Αφού μπει στο ψυγείο όμως σφίγγει αρκετά.

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Εμείς που βαδίσαμε το μονοπάτι του έρωτα..



"..Εμείς που βαδίσαμε το μονοπάτι του Έρωτα
Δεν κλείνουμε μάτι όλη νύχτα.
Στην ταβέρνα των μεθυσμένων .."

ΤΖΕΛΑΛΑΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ  (1207 - 1273)

 

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Θα πλέξω μενεξέδες..


..Η ακριβή ψυχή της στα ματόκλαδα κρεμάστηκε, σαγηνεμένη από τα φλογερά του λόγια .

Μίλησε μες από το βλέμμα της πριν απ΄ τα χείλη τρέξει και γίνει ήχος μελωδικός.

Τα πάντα περιέκλεισε μέσα σε λίγες λέξεις:

<<Ω Σατιάβαν, σε άκουσα και τώρα πια το ξέρω πως είσαι εσύ,

εσύ μονάχα είσαι εκείνος>>

κι απ΄ το ψηλό της αμαξάκι κατέβηκε,

με απαλή, κάπως αβέβαιη βιασύνη.

Το σάρι της πολύχρωμο στραφτάλιζε στον ήλιο΄

για μια στιγμή κυμάτισε πάνω απ΄ τα χόρτα που τ΄ ανάδευε ο αέρας,

με μια αχτίδα μπλέχτηκε από το φέγγος του κορμιού της

και φάνταξε σα φτέρωμα, εξαίσιο, πουλιού που απαγκιάζει.

Τα λαμπερά της πόδια διέσχισαν το χρυσοπράσινο λιβάδι

σπέρνοντας ένα γύρω μνήμες από αστραπές.

Στο πέρασμά της άγγιζε ανάλαφρα το χώμα

κι αφύπνιζε της γης τις πιο κρυφές ηδονικές επιθυμίες.

Στου ξέφωτου τα ηλιόλουστα κλαδιά απίθωσε τα χέρια της

- χλωμές , στιλπνές πεταλούδες -

και χώρισε μιαν αγκαλιά βαρύτιμους θησαυρούς, ολάνθιστους,

συντρόφους μες στης αύρας και της άνοιξης τη ζάλη.

Με τα γοργά της δάχτυλα έπλεξε στεφάνι ΄ απέριττο, σεμνό, ύμνο αγάπης.

Λουλουδένιο τραγούδι σε χρώματα κι αρώματα πνιγμένο.

Του έφερε λουλούδια που συμβόλιζαν την προσφερόμενη ζωή της κι έπειτα,

τείνοντας τα χέρια που τρέμαν, τώρα, ελαφρά

μπρος στο πλησίασμα που τόσο η ψυχή της επιθυμούσε,

τ΄ ολόγλυκο δέσιμο, της τέλειας ένωσής τους το σημάδι,

έγειρε πάνω στην καρδιά που ο έρωτάς της λαχταρούσε,

σα να χαμήλωνε στη θέα ενός φιλεύσπλαχνου θεού,

που έξω απ΄ την αχλύ του μεγαλείου του απλόχερα τη λάμψη του σκορπίζει,

για να γεμίσει μ΄ ομορφιά τις ώρες του πιστού του.

Γονάτισε στα πόδια του μπροστά και τ΄ άγγιξε με χέρια λατρευτικά.

Του αφιέρωσε τη ζωή της΄ να γίνει κόσμος του για να πατά.

Το σώμα της΄ να το ΄χει για ναό της ηδονής του.

Την καρδιά της που ξέφρενα χτυπούσε΄ ενθύμιο στιγμών ευδαιμονίας.

Έσκυψε πάνω της και στα μπράτσα του την τύλιξε.

Η λαχτάρα τους ενώθηκε κι αξεχώριστη έμεινε, σα δυό σφιχταγκαλιασμένες ελπίδες.

Και ξάφνου τους αποκαλύφθηκε ένας ολάκερος θαυμαστός κόσμος.

Σφιχτά κρατώντας όσα είχε ήδη υπάρξει, συνάντησε τον εαυτό του

και πια η χαρά του έπινε από αστείρευτη πηγή.

Το κάθε κομματάκι της Σαβίτρι περιμάζεψε κι ερμητικά την έκλεισε στην αγκαλιά του.

Σημάδι οικειότητας απαραβίαστης, στα μακριά ολόδικά τους χρόνια πού 'μελλε να ρθούν.

Μια πρώτη γλυκιά γεύση της επερχόμενης απόλαυσης.

Μια ένταση αστραπιαία που προοιωνίζει ολόκληρη ζωή.

Εκείνη την ολάνοιχτη στιγμή που ανταμώνουν δυό ψυχές,

η Σαβίτρι ένοιωσε το είναι της να ρέει μέσα του σα σε κύματα.

Ο ποταμός χύνεται στη μεγάλη θάλασσα,

έτσι κι η ψυχή  μετουσιώνεται λίγο λίγο σε Θείο πνεύμα

και μέσα Του ζει για πάντα, τρυγώντας από τη χαρά Του.

Οι αισθήσεις της πάλλονταν στο ρυθμό του

κι η ατομική της ύπαρξη βούλιαξε μέσα του.

Σαν άστρινος παράδεισος που ζώνει την ευτυχισμένη γή,

μέσα του τη φυλάκισε σε κύκλο μακαριότητας

και μέσα καί στους δυό τους έκλεισε τον κόσμο.

Μέσα σ΄ απέραντη απομόνωση ενώθηκαν.

Την ένιωσε να τον τυλίγει

και της επέτρεψε να διεισδύσει στα μύχια της ψυχής του΄

σαν πλάση που δέχεται ως τα βάθη την παγκόσμια πνοή,

σαν το θνητό που ξυπνά μέσα στην Αιωνιότητα

και σαν το πεπερασμένο που ανοίγεται στο Άπειρο.

Έτσι χάθηκαν ο ένας μέσα στον άλλο για λίγο.

Τώρα ο καθένας τους ήταν κομμάτι μιας δεύτερης μοναδικότητας

κι ο κόσμος ήτανε το σκηνικό όπου είχαν βρει τον εαυτό τους,

με πλαίσιο ευρύτερο ακόμη την αξεχώριστη πια οντότητα που και οι δυό αποτελούσαν.

Στον ψηλό ηλιοφώτιστο θόλο της ημέρας , η μοίρα έπλεξε το δεσμό

με νήματα από την άλω του πρωινού,

κι ενώ βασίλευε μια ώρα-οιωνός,

τελέστηκε ξανά ,στη γη και με τους τρόπους των ανθρώπων,

η Ένωση των αιωνίων Συζύγων,

δεμένη με τους όρκους της καρδιάς, κάτω απ΄ του ήλιου τη γαμήλια πυρά.

Οι Δυό τους ενωμένοι άνοιξαν την πύλη μιας νέας, λαμπρής εποχής

προσθέτοντας τη δική τους σελίδα στο Μεγάλο παραμύθι.

Μέσα στη σιγαλιά και τους ψιθύρους του σμαραγδένιου τούτου κόσμου,

ενώ ο ιερέας-άνεμος έψελνε τ΄ αγιασμένα λόγια

και τα φυλλώματα μουρμουριστά  ισοκρατούσαν,

το δίδυμο του έρωτα είχε ενωθεί κι αποτελούσε πλέον ένα.

Το θαύμα της φύσης είχε γι άλλη μια φορά συντελεστεί.

Μέσα στον ιδανικό, ανάλλαχτο κόσμο,
μιά ανθρώπινη στιγμή είχε αξιωθεί την αθανασία.

Απόσπασμα απο το βιβλίο Satyavan and Savitri του Sri Aurobindo Ghose , 1872-1950,
(μετάφραση: Βασιλική)



Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Δημήτρης Χριστοδούλου - Μιλά για την ποίησή του



Συνέντευξη πάνω στην ποίησή του,
που παραχώρησε ο Δημήτρης Χριστοδούλου
στη Θεανώ Κυριάκη στις 13 Απριλίου 1989.
Η συνέντευξη έλαβε χώρα στο σπίτι του,
στην οδό Σαντοβίτσης 11, στην Αθήνα.

Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=seAyEHjRczo&playnext=1&list=PLk1hDQzJJXZKGx143skSrPcIQWXONw2G3&feature=results_main

Απο το κανάλι του Γιώργου Βελέντζα στο youtube 
( https://www.youtube.com/user/essaouira311?feature=watch )

Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Φυσική οδοντική σκόνη



Στη θέση της οδοντόκρεμας, η οποία συνήθως περιέχει φθόρο, αυτή η σκόνη λευκαίνει, αρωματίζει και φυσικά καθαρίζει εξαιρετικά τα δόντια. 
Μην ξεχνάτε  μετά τα δόντια να βουρτσίζετε πάντα και... τη γλώσσα σας καθώς εκεί 'κάθονται' πάντα κάποια βακτήρια του στόματος.

Υλικά
2 κ.σ. (κουταλιές της σούπας) ξερό φασκόμηλο τριμμένο στο μπλέντερ, 
λίγο γαρύφαλλο τριμμένο περασμένο κι αυτό μαζί στο μπλέντερ, 
1 κ.σ. κανέλλα κεύλάνης σε σκόνη, 
1 κ.σ. κουρκουμά, και 
1 κ.σ. καλά κοσκινισμένη στάχτη απο το τζάκι - απο ξύλο καθαρό, χωρίς φυσικά στάχτες τσιγάρου, στάχτες απο ξύλα με βερνίκι κλπ- (αν δεν έχουμε μπορούμε να βάλουμε ελληνικό καφέ σε σκόνη που τον έχουμε 'κάψει' σε τηγανάκι ως να γίνει μαύρος και αφήσει να κρυώσει). 


Βρέχουμε την οδοντόβουρτσα, τη βουταμε στη σκόνη και βουρτσίζουμε τα δόντια μ αυτή. 

Ξεπλενουμε τα δόντια μας κανονικά. 

* Αν θέλουμε στη θέση της στάχτης προσθέτουμε σόδα φαγητού (όχι και τα δύο μαζί όμως). 

** Ο κουρκουμάς  και η στάχτη λευκαίνουν τα δόντια.

***Το μείγμα των σκονών αυτό είναι καθαριστικό, αντιβακτηριακό, αντιμυκητησιακό και απολυμαντικό. (και φυσικά πολύ αρωματικό) 

**** Υπ όψιν οτι η οδοντόβουρτσα θα γίνει κίτρινη, τα δόντια όμως σαν παιδιου. 

(image credits: http://www.hangthebankers.com/wp-content/uploads/2013/03/turmeric.jpg )

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

..τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου;






..Σχέδια που εγκαταλείπουμε.Αποφάσεις που φοβηθήκαμε να πάρουμε.
Προσδοκίες των άλλων απο εμάς που τις τροφοδοτήσαμε κι ας ξέραμε τι επικίνδυνο ήταν.
Δικές μας απαιτήσεις απ’τους άλλους, ενώ μαντεύαμε κι εκείνων τη μικρότητα και τη δική μας υστεροβουλία.
Ανθρωποι που συναντήσαμε μια νύχτα, μα που το βλέμμα τους όρισε πια για πάντα τη ζωή μας.
Λόγια που τα προμελετήσαμε, μα που οταν ήρθε η ώρα δώσαν τη θέση τους σε μια δειλή σιωπή.
Ερχονται όλα κάποτε μαζεμένα.
Μέσα σε μια στιγμή...εκεί που ανεβαίνεις ανύποπτος μια σκάλα ή απλώνεις το χέρι στο σκοτάδι ψάχνοντας για το φώς.
Μονάχος σε ένα μισοσκότεινο δωμάτιο ή μέσα στο πλήθος και τα φώτα.
Που να πας τότε; Που να κρυφτείς;
Τι την έκανες την ανεπανάληπτη ζωή σου;..

(Τάσος Λειβαδίτης - Καντάτα , Κέδρος 1960)

(Το βίντεο απο το κανάλι https://www.youtube.com/user/konstantakopoulos1?feature=watch στο youtube..)

Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Η συνταγή της ισορροπίας..









Η συνταγή της ισορροπίας
είναι απλή:
σβήνουμε κάθε τεχνητό φως
καταπίνουμε κάθε ψεύτικη λέξη.

Με μόνες αποσκευές αστέρια
και σιωπή 
κι αν σπάσει, κι αν αντέξει 
η κλωστή
αδιάφορο..

..στον κόσμο των σπουδαίων
επιτέλους
αβαρείς..




 (έγραψε η Βασιλική..
photo credits: http://baulabuela.files.wordpress.com/2011/03/canvas15.jpg )



Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Υγρό γενικού καθαρισμού με φλούδες εσπεριδοειδών και λευκό ξύδι



Θα χρειαστείτε:
Φλούδες εσπεριδοειδών (πορτοκάλι, λεμόνι, μανταρίνι, γκρέιπφρουτ, νεράντζι) , καλά καθαρισμένες απ τη σάρκα.
Λευκό ξύδι (ή μηλόξυδο).

Γεμίζετε ένα μεγάλο βάζο με τις φλούδες των εσπεριδοειδών (τις οποίες μπορείτε να τις μαζεύετε λίγες λίγες κρατώντας τις σ ένα τάπερ στο ψυγείο). Προσθέτε το ξύδι ως να σκεπάσει τις φλούδες.
Αφήνετε το ξύδι με τις φλούδες για 2 βδομάδες (έως και ένα μήνα αν θέλετε). Καλό είναι κάθε μέρα να ανακινείτε το βάζο μια δυο φορές. Όταν περάσει ο απαραίτητος χρόνος στραγγίζετε...

..και έχετε ένα αντιμικροβιακό, αντιμυκητησιακό καθαριστικό γενικής χρήσης. Σε ανάμειξη 1 προς 3 με απεσταγμένο νερό, μέσα σε ένα οποιοδήποτε παλιό μπουκάλι απο υγρό τζαμιών (με ψεκαστήρα), μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον καθαρισμό διαφόρων επιφανειών, πχ νεροχυτών, τζαμιών, και δαπέδων -αρκεί να μην είναι φτιαγμένα απο μάρμαρο ή γρανίτη, τα οποία διαβρώνονται με το ξύδι.

* Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε αδιάλυτο.

* Στην αρχή, μετά τη χρήση,  υπάρχει μια ελαφριά μυρωδιά ξυδιού, αλλά μετά απο λίγη ώρα εξαφανίζεται και μένει μόνο η ευωδιά του εσπεριδοειδούς.

* Προσθέτω πάντα μια μεζούρα στο υγρό των πιάτων, καθαρίζει εξαιρετικά τα ποτήρια και τα πιατικά.

* Αν θέλετε αντικαταστήστε το λευκό ξύδι με μηλόξυδο που έχει πιό ελαφριά μυρωδιά.

* Αν θέλετε προσθέστε στο βάζο ξυλαράκια κανέλλας, ή κλωναράκια δεντρολίβανου, προσθέτουν κι άλλο στο άρωμα του καθαριστικού. Ή άλλα αρωματικά της αρεσκείας σας, ή λίγες σταγόνες αιθέριου ελαίου. (το τσαγιόδεντρο πχ είναι εξαιρετικό αντιμικροβιακό, και αντιμυκητησιακό επίσης)

(http://www.crunchybetty.com/homemade-all-purpose-cleaning-spray-with-infused-vinegar)